Gekker ...
Gekker moet het niet worden. Niet de eerste keer dat ik het denk. Maar blijkbaar is het toch mogelijk.
Plaats van handeling: op een toilet in een Duits hotel te Berlijn.
Activiteit: inschrijven voor een wedstrijd.
Ter introductie even terug in de tijd: de organisatoren van de DCURBN hadden al een tijdje geleden laten weten dat de inschrijving binnenkort zou gaan starten. Naar mijn gevoel zou dat in een weekend moeten plaatsvinden. Dat bleek ook te kloppen. Na iets meer dan een week regelmatig de inschrijfpagina te hebben vernieuwd was daar ineens een verandering zichtbaar. Er kon ingeschreven worden!!
Door snel in te loggen op de website waar het allemaal moest gebeuren hoefde ik niet al m'n gegevens in te voeren. En inderdaad een groot deel van mijn persoonlijke gegevens werd van te voren ingevuld. Benieuwd naar het aanbod van alle verschillende afstanden sloeg ik de inleidende tekst over.
Ja hoor: inderdaad iets meer dan 100 km, exact zoals ik had verwacht. Dan ziet mijn oog dat er nog een afstand wordt aangeboden. Het zal toch niet waar zijn flitst door m'n hoofd. Waarom nog langer? 130km?? Mmm dat is een streep door de rekening, ik had graag de langste afstand willen lopen maar dat lijkt me toch wat veel over het strand.
Ik selecteer de 105, bedenk me dan eigenlijk direct. 'Als je het niet een beetje afschrikt is het geen uitdaging'. Weer zo'n kreet. Dit keer was het geen loze kreet maar overtuigde deze gedachte me dat ik voor deze keer de stap maar eens moest wagen. Vorig jaar geen puf meer om de 75 uit te lopen, dus nu voor de 130 over het strand. Toch wel afschrikwekkend. En in de nacht. En in de winter... En nog steeds op een toilet in een hotel te Berlijn waarbuiten de rest van het gezin aan het wachten is zodat we kunnen vertrekken voor ons dagtripje.
Goed ik hak de knoop door, meld me aan en schrijf me in. Zo gezegd zo gedaan. 130km over het strand. Het zal me wat gaan worden. Eerst nog wat pijntjes van de ISU wegwerken, daarna gestructueerd gaan trainen voor deze afstand.
Eén dag later zie ik een comment op Facebook waarin iemand aangeeft eerder in de middag wil vertrekken. In een korte rekensom geeft hij aan dat 50km door de duinen x tijd zou gaan duren.
'Duinen' denk ik ... Hoezo duinen? Waarom wordt er gepraat over duinen? Ik pak de aankondiging er bij die ik nu voor het eerst echt goed lees. En dan begrijp ik waarom er over duinen wordt gepraat. De heenweg gaat door de duinen... Dat is wel even wat anders dan de heenweg die ik me had voorgesteld waarbij ik op een fikse rugwind rekende over een mooi egaal vlak strand.
In mijn hoofd was ik al bezig om mezelf te indoctrineren met het mantra: 'de eerste 105 tellen niet mee, het gaat om de laatste 25km door de duinen'. Nu de eerste 50+km zich ook door de duinen gaat afspelen wordt dit wel even anders. Gekker moet het...
Hahaha het zal me een mooie tocht gaan worden. Nu al bezig hoe ik alles moet gaan organiseren en plannen. Maar eerst.... echt herstellen van de ISU.