webzwerver

home » video » rss » twitter

Een tussenweek. Zo zou je deze week wel kunnen samenvatten. Stabiliseren om de week er na het aantal kilometers op te kunnen bouwen. Nu voor de vierde week aan het EDH'n. Het wordt al gewoner om in de lunch een rondje VP te doen.

VP heeft niets te maken met de Vice-President, ik heb begrepen dat VondelPark een te lang woord is, zeker als je dit rondje tweemaal achter elkaar loopt. Volledig ingeburgerd in het Amsterdamse gebruiken we dus ook de afkorting VP.

Twee keer was in ieder geval in het begin van de week het thema: twee keer VP, twee keer rondje Molenvliet en twee keer 2.4 km inteval gelopen. Die laatste twee keer was meer een verhulde poging om het nog eenmaal als 'twee keer' te kunnen omschrijven. Het was niet hetzelfde rondje maar een heen en terugweg. Beide routes waren als segment gemarkeerd op Strava dus platgezegd ging ik gewoon ordinair op PR segmentjacht. Op beide segmenten ook duidelijk mijn tijd kunnen verbeteren dus het doel was bereikt.

Daaropvolgend voelde ik wel dat het tijd was om wat rustiger aan te doen. De verdere loopjes van deze week ook iets behoudender gelopen onder het motto krakende schepen breken niet. Alles voelt toch wat stram aan. Toppunt was wel zondagochtend waar ik net voordat de verjaarsvisite voor mijn dochter kwam precies een rondje kon hobbelen. In de laatste 50m vol onderuit gegaan door de sneeuw/gladheid op een stuk waar ik beter het fietspad had kunnen nemen ... maar dat is wijsheid achteraf.

Uiteindelijk 68.7km gelopen deze week. Op naar de volgende en kijken of het aantal kilometers wat opgehoogd kan worden :).

Door te EDH'n is het niet meer de vraag of je gaat lopen maar meer wanneer je gaat lopen. En dat maakt een groot verschil. Door te gaan lopen wanneer het kan en niet te wachten totdat je er klaar voor bent zorgt er daadwerkelijk voor dat je kan EDH'n.

Alleen als je zeker weet hoe je dag gaat verlopen is dat laatste niet nodig. Een vaste planning op een weekenddag lijkt de laatste tijd onmogelijk. Vandaar dat ik blij was met elke km die ik heb kunnen maken. En dat is met 13.9 km niet veel. Maar goed toch het EDH'n volgehouden.

Deze week was sowieso een 'week after' de Voorne's Duin Trail. Voorzichtigheid was geboden in snelheid en aantal kilometers. Het CityStride project is niet verder gevorderd. Het VondelPark heeft zich wel mogen verheugen met drie bezoekjes. Zwaarste run was wel donderdag van Breukelen naar Woerden met een heftige wind tegen.

Gevolgd door een vrijdagochtend run waarvan ik vond dat deze net voor werk kon. Deze zorgde toch voor een minder scherpe dag. Vermoeidheid die zich verder lijkt op te bouwen kon ook het afgelopen weekend niet weggeslapen worden.

Vrijdagavond / nacht een test met een andere server gedaan die volledig faalde. Hierdoor slechts 4 uur kunnen slapen gevolgd door een dag die van 07:30 tot 24:00 was volgepland wat niet niet praktisch is als je wil bijkomen in een weekend. Zondag iets relaxter stond in het teken van familiebezoek en het schoonmaken van een huis waarin ter verhoging van de feestvreugde een tweetal partyploppers waren ontploft. Confettie kan echt overal komen...

Komende week nog 1 week rustig met de kilometers om t lijf verder te laten wennen aan het elke dag hardlopen. Daarna kijken of het lukt om EDH te combineren met de trainingen die nodig zijn voor de DCURBN.

Het vervolg op de eerste EDH'n. Ja ik durf de term in de mond te nemen. Elke Dag Hardlopen het moest er ooit van komen en ik denk dat de tijd daar nu rijp voor is. Aangezien ik op zondag een mooie loop in Voorne heb gepland leek het me verstandig om soort van te taperen. Dit in combinatie met de opstart van het EDH'n leek me een uitdaging maar goed wie A zegt moet B zeggen.

Met twee keer een rondje rond half elf 's avonds kwam ik weinig aan m'n rust toe. Om mezelf verder te motiveren had ik besloten om m'n CityStrides project weer op te pakken. Sterker nog ik heb besloten om overnieuw te beginnen. Nu kan dat laatste niet zomaar worden ingeregeld op CityStrides.com dus heb ik een aparte heatmap op Strava gecreeerd om de te kijken welke straten ik van Woerden nog moet lopen. Voor de lol meteen een deadline 31 december er op gezet. Dit zullen nog heel wat rondjes worden want er gaat toch heel wat asfalt in zo'n stad(je) als Woerden.

Nu drie officiële CityStrides deze week gelopen... en dat moeten er nog heel wat meer gaan worden... maar goed daarvoor wilde ik het ook doen.
Op zondag zoals gezegd de Voorne's Duin Trail gelopen. Wat ging dat super. Een mooie afsluiting van deze week.

Zondagochtend, vertrokken rond kwart over acht. Op weg naar Oostvoorne voor de Voorne's Duin Trail 2018. Een hoek van Nederland die ik nog nooit eerder had bezocht. Wegens een wegafsluiting net op tijd de afslag naar Dordrecht kunnen pakken om via een web aan asfalt en havenbedrijven naar Voorne te rijden. 

Surrealistisch wat de mens daar allemaal heeft neergezet. Diverse bedrijven, verlicht door de lampen, die allemaal voor mij onduidelijke functies hebben. Een bak asfalt en metaal neergekwakt door de mens. En hierdoor was ik op weg naar een beloofde mooie trail door het Voornse landschap.

Aangekomen bij de Brunotti Beach Bar zag ik aan de schuimkoppen en de vlaggen dat het behoorlijk hard waaide. Veel mensen liepen in lange broek, windjack, muts etc... Door de voorspelling van 12/13 graden had ik me meer gericht op korte kleding. Voor de zekerheid nog wel een windjack mee. 

Buiten leek het mee te vallen. Ik wilde gewoon starten met korte broek, kort shirt en verder handschoenen en armsleeves. Die laatste kunnen makkelijk omhoog en omlaag al naar gelang de behoefte. 

Om stipt 10:30 vertrokken we. Allereerst over een steiger al snel gevolgd door een modderig,glibberig paadje. Het type paadje waar mijn afgesleten Luna's eigenlijk niet meer op kunnen lopen. Kan volgens mijn ook niet als ze vol in profiel zijn, daar is een ander type voor nodig. Maar goed in eerste instantie schoot de stress door me heen als het 40km dit soort paadjes zijn ben ik zwaar de sjaak. Meteen gevolgd door een positievere gedachte: aan elk paadje komt een eind dus ook aan deze en vrolijk glibberde ik verder. 

Gelukkig kwam er ook een eind aan dit paadje. Al vrij snel liep ik alleen door echt een supergebied. Mooi bochtige paadjes die op en neer gingen door bos en duin. Na zo'n 8km was er al de eerste post. Even een moment rust genomen en hop weer verder. Ik liep steeds rond de 5:20 / 5:30, en dat overkomt mij niet vaak op een afstand rond de marathon of meer.

Na post 2 mochten we al snel het strand op, met een forse wind op de zijkant was het lastig om de goede stukken strand te vinden. Vaak zakten de voeten weg t/m de enkels in het natte zand. Na zo'n 5 km zandpret mochten we het strand verlaten om stukje verhard te lopen in de luwte. 

Vervolgens werden we weer de natuur in geleid. Via mooie paadjes en nog wat strand kwam ik weer bij Post 2 terug. Daar wederom even mijn tijd genomen om de laatste 14 km te lopen. Eigenlijk schiet een beschrijving van deze route al snel te kort. Het is eenvoudigweg super om er te mogen lopen. Al snel was het 40km punt bereikt.

De laatste 4km mocht ik nog vol gaan. Het duurde even maar ik kwam naar mijn gevoel wel op snelheid. Toen het net lekker begon te draaien kwam daar ineens weer zo'n glibberig paadje als in het begin.  Voor zover het kon als wegglijdend toch het tempo zo hoog mogelijk proberen te houden. Niet veel vaker heb ik eerder dit gevoel gehad. Het was gewoon een erg mooie dag om te lopen. 

Uiteindelijk erg tevreden de finish gepasseert. Geen blessures, naar het nu lijkt, opgelopen. Mooie nieuwe omgeving ontdekt en lekker gelopen. #topdag!

Na drie dagen achter elkaar te hebben gelopen leek het me mooi om dit een week verder vol te houden. Gestart op maandag met een Lunch Break Run in het Vondelpark. Vol energie zo'n 8.5 km gedraafd. Met de energie zat het wel goed waardoor ik dinsdag lekker kon intervallen. Een ander woord hiervoor is blijkbaar WisselTijdLoop. Zo leert een mens elke keer weer wat. Misschien is het wel meer een WisselTijdLoop dan een intervalloop aangezien de afstand waarop van tempo gewisseld wordt een vast gegeven (namelijk 1km) was.

Woensdag was een drama. Rond acht uur gegeten, wel een dubbele portie (eerst hutspot en daarna een half bordje lasagne) gevolgd door een meer dan volle kom yoghurt met peer. Dit alles onder het motto om genoeg energie te behouden. Rond 22:30 vertrokken voor een klein rondje van 5km. Halverwege enorme maagkrampen. Dit stopte ook niet meer. Heel rustig proberen uit te lopen. Daarna een half uur op de bank gelegen om de maag de rust te gunnen die het nodig had.

Donderdag was alles weer beter. Van Breukelen naar Woerden kunnen lopen als soort van werk/woonverkeer. Met een hoofdlampje op over de Hollandse kade. Mooi lopen maar ook wat surrealistisch. Af en toe vliegt/zwemt een dier verschrikt weg door mijn verschijning. Ja dan schrik ik toch ook... het zal wel even wennen zijn. Vrijdagavond ook een klein rondje kunnen doen van zo'n 6km, het weekend is begonnen!. Gevolgd door een loop op zaterdagmiddag en zondagmiddag.

Zondag een mooi stuk langs de Greft kunnen hobbelen, geïnspireerd door de poldercross van Clytoneus op zaterdag :). In totaal 74,5km deze week kunnen lopen. Wel duidelijk minder energie aan het eind dan aan het begin van de week. Dat zal in de volgende week anders moeten, want de Voorne Duintrail staat zondag op het programma.