webzwerver

home » video » rss » twitter

Door te EDH'n is het niet meer de vraag of je gaat lopen maar meer wanneer je gaat lopen. En dat maakt een groot verschil. Door te gaan lopen wanneer het kan en niet te wachten totdat je er klaar voor bent zorgt er daadwerkelijk voor dat je kan EDH'n.

Alleen als je zeker weet hoe je dag gaat verlopen is dat laatste niet nodig. Een vaste planning op een weekenddag lijkt de laatste tijd onmogelijk. Vandaar dat ik blij was met elke km die ik heb kunnen maken. En dat is met 13.9 km niet veel. Maar goed toch het EDH'n volgehouden.

Deze week was sowieso een 'week after' de Voorne's Duin Trail. Voorzichtigheid was geboden in snelheid en aantal kilometers. Het CityStride project is niet verder gevorderd. Het VondelPark heeft zich wel mogen verheugen met drie bezoekjes. Zwaarste run was wel donderdag van Breukelen naar Woerden met een heftige wind tegen.

Gevolgd door een vrijdagochtend run waarvan ik vond dat deze net voor werk kon. Deze zorgde toch voor een minder scherpe dag. Vermoeidheid die zich verder lijkt op te bouwen kon ook het afgelopen weekend niet weggeslapen worden.

Vrijdagavond / nacht een test met een andere server gedaan die volledig faalde. Hierdoor slechts 4 uur kunnen slapen gevolgd door een dag die van 07:30 tot 24:00 was volgepland wat niet niet praktisch is als je wil bijkomen in een weekend. Zondag iets relaxter stond in het teken van familiebezoek en het schoonmaken van een huis waarin ter verhoging van de feestvreugde een tweetal partyploppers waren ontploft. Confettie kan echt overal komen...

Komende week nog 1 week rustig met de kilometers om t lijf verder te laten wennen aan het elke dag hardlopen. Daarna kijken of het lukt om EDH te combineren met de trainingen die nodig zijn voor de DCURBN.

Het vervolg op de eerste EDH'n. Ja ik durf de term in de mond te nemen. Elke Dag Hardlopen het moest er ooit van komen en ik denk dat de tijd daar nu rijp voor is. Aangezien ik op zondag een mooie loop in Voorne heb gepland leek het me verstandig om soort van te taperen. Dit in combinatie met de opstart van het EDH'n leek me een uitdaging maar goed wie A zegt moet B zeggen.

Met twee keer een rondje rond half elf 's avonds kwam ik weinig aan m'n rust toe. Om mezelf verder te motiveren had ik besloten om m'n CityStrides project weer op te pakken. Sterker nog ik heb besloten om overnieuw te beginnen. Nu kan dat laatste niet zomaar worden ingeregeld op CityStrides.com dus heb ik een aparte heatmap op Strava gecreeerd om de te kijken welke straten ik van Woerden nog moet lopen. Voor de lol meteen een deadline 31 december er op gezet. Dit zullen nog heel wat rondjes worden want er gaat toch heel wat asfalt in zo'n stad(je) als Woerden.

Nu drie officiële CityStrides deze week gelopen... en dat moeten er nog heel wat meer gaan worden... maar goed daarvoor wilde ik het ook doen.
Op zondag zoals gezegd de Voorne's Duin Trail gelopen. Wat ging dat super. Een mooie afsluiting van deze week.

Zondagochtend, vertrokken rond kwart over acht. Op weg naar Oostvoorne voor de Voorne's Duin Trail 2018. Een hoek van Nederland die ik nog nooit eerder had bezocht. Wegens een wegafsluiting net op tijd de afslag naar Dordrecht kunnen pakken om via een web aan asfalt en havenbedrijven naar Voorne te rijden. 

Surrealistisch wat de mens daar allemaal heeft neergezet. Diverse bedrijven, verlicht door de lampen, die allemaal voor mij onduidelijke functies hebben. Een bak asfalt en metaal neergekwakt door de mens. En hierdoor was ik op weg naar een beloofde mooie trail door het Voornse landschap.

Aangekomen bij de Brunotti Beach Bar zag ik aan de schuimkoppen en de vlaggen dat het behoorlijk hard waaide. Veel mensen liepen in lange broek, windjack, muts etc... Door de voorspelling van 12/13 graden had ik me meer gericht op korte kleding. Voor de zekerheid nog wel een windjack mee. 

Buiten leek het mee te vallen. Ik wilde gewoon starten met korte broek, kort shirt en verder handschoenen en armsleeves. Die laatste kunnen makkelijk omhoog en omlaag al naar gelang de behoefte. 

Om stipt 10:30 vertrokken we. Allereerst over een steiger al snel gevolgd door een modderig,glibberig paadje. Het type paadje waar mijn afgesleten Luna's eigenlijk niet meer op kunnen lopen. Kan volgens mijn ook niet als ze vol in profiel zijn, daar is een ander type voor nodig. Maar goed in eerste instantie schoot de stress door me heen als het 40km dit soort paadjes zijn ben ik zwaar de sjaak. Meteen gevolgd door een positievere gedachte: aan elk paadje komt een eind dus ook aan deze en vrolijk glibberde ik verder. 

Gelukkig kwam er ook een eind aan dit paadje. Al vrij snel liep ik alleen door echt een supergebied. Mooi bochtige paadjes die op en neer gingen door bos en duin. Na zo'n 8km was er al de eerste post. Even een moment rust genomen en hop weer verder. Ik liep steeds rond de 5:20 / 5:30, en dat overkomt mij niet vaak op een afstand rond de marathon of meer.

Na post 2 mochten we al snel het strand op, met een forse wind op de zijkant was het lastig om de goede stukken strand te vinden. Vaak zakten de voeten weg t/m de enkels in het natte zand. Na zo'n 5 km zandpret mochten we het strand verlaten om stukje verhard te lopen in de luwte. 

Vervolgens werden we weer de natuur in geleid. Via mooie paadjes en nog wat strand kwam ik weer bij Post 2 terug. Daar wederom even mijn tijd genomen om de laatste 14 km te lopen. Eigenlijk schiet een beschrijving van deze route al snel te kort. Het is eenvoudigweg super om er te mogen lopen. Al snel was het 40km punt bereikt.

De laatste 4km mocht ik nog vol gaan. Het duurde even maar ik kwam naar mijn gevoel wel op snelheid. Toen het net lekker begon te draaien kwam daar ineens weer zo'n glibberig paadje als in het begin.  Voor zover het kon als wegglijdend toch het tempo zo hoog mogelijk proberen te houden. Niet veel vaker heb ik eerder dit gevoel gehad. Het was gewoon een erg mooie dag om te lopen. 

Uiteindelijk erg tevreden de finish gepasseert. Geen blessures, naar het nu lijkt, opgelopen. Mooie nieuwe omgeving ontdekt en lekker gelopen. #topdag!

Na drie dagen achter elkaar te hebben gelopen leek het me mooi om dit een week verder vol te houden. Gestart op maandag met een Lunch Break Run in het Vondelpark. Vol energie zo'n 8.5 km gedraafd. Met de energie zat het wel goed waardoor ik dinsdag lekker kon intervallen. Een ander woord hiervoor is blijkbaar WisselTijdLoop. Zo leert een mens elke keer weer wat. Misschien is het wel meer een WisselTijdLoop dan een intervalloop aangezien de afstand waarop van tempo gewisseld wordt een vast gegeven (namelijk 1km) was.

Woensdag was een drama. Rond acht uur gegeten, wel een dubbele portie (eerst hutspot en daarna een half bordje lasagne) gevolgd door een meer dan volle kom yoghurt met peer. Dit alles onder het motto om genoeg energie te behouden. Rond 22:30 vertrokken voor een klein rondje van 5km. Halverwege enorme maagkrampen. Dit stopte ook niet meer. Heel rustig proberen uit te lopen. Daarna een half uur op de bank gelegen om de maag de rust te gunnen die het nodig had.

Donderdag was alles weer beter. Van Breukelen naar Woerden kunnen lopen als soort van werk/woonverkeer. Met een hoofdlampje op over de Hollandse kade. Mooi lopen maar ook wat surrealistisch. Af en toe vliegt/zwemt een dier verschrikt weg door mijn verschijning. Ja dan schrik ik toch ook... het zal wel even wennen zijn. Vrijdagavond ook een klein rondje kunnen doen van zo'n 6km, het weekend is begonnen!. Gevolgd door een loop op zaterdagmiddag en zondagmiddag.

Zondag een mooi stuk langs de Greft kunnen hobbelen, geïnspireerd door de poldercross van Clytoneus op zaterdag :). In totaal 74,5km deze week kunnen lopen. Wel duidelijk minder energie aan het eind dan aan het begin van de week. Dat zal in de volgende week anders moeten, want de Voorne Duintrail staat zondag op het programma.

De maandag after ... Waar moet ik beginnen. Ik heb al andere verslagen gelezen van mensen die deze trail ook hebben gelopen. Langzaam krijgt het ingewikkelde parcours en de verhangen of ontbrekende lintjes toch wel de overhand binnen het gevoel. En dat is eigenlijk zonde.

Was het dan geen ingewikkeld parcours? Het was een behoorlijk ingewikkelde parcours. Zeker als je alleen maar zwarte lijnen kan volgen op je GPS en je tegelijkertijd meerdere lijnen ziet staan maar geen idee hebt wat nu vooruit of achteruit is en/of je op de heenweglijn zit of toevallig op de terugweglijn bent uitgekomen.
Mijn strategie was op een gegeven moment bij twijfel rechtsafslaan. Dan zou ik uiteindelijk bij de finish uit moeten komen. Maar dat was al later in de race.

De Brabantse Wal Trail begon voor mij eigenlijk al op vrijdag. Met het OV vanuit Woerden naar de Stay Okay in Bergen Op Zoom. Voldoende leesmateriaal voor onderweg want volgens de reisplanner zou ik er minimaal 2,5 uur over doen (van deur tot deur).
En zo kwam ik uiteindelijk in het donker volgens planning aan in de stay-okay waar ik de sleutel van m'n kamer kreeg, mijn startnummer kon ophalen en de interne mens even wilde voeden.

Dat laatste was nog niet het geval na de maaltijd, maar om nu twee porties achter elkaar te bestellen vond ik wat ver gaan. Iets eerder op het pad had ik een friterie gezien dus het idee om nog wat vet naar binnen te werken klonk wel aanlokkelijk. Daar aangekomen bleek deze ten helaas al dicht. Vervolgens maar bedacht dat ik me er bij neer moest leggen en m'n bed op orde gemaakt waarna ik voor een kop koffie naar de algemene ruimte ging.

Meerdere mensen waarvan ik het vermoeden had lopers te zijn zaten daar al en langzaam ontspon zich een gesprek waar steeds meer mensen aan deelnamen. Mooi om gelijksoortige loopgekkies tegen te komen. Afstand en ervaring maakte niet uit, gedeelde passie veel meer.

Na de organisatie nog even mee te hebben geholpen met een tweetal tenten opzetten voelde ik dat het tijd werd om te gaan slapen. 22:00 en ik had het gehad, het moet ook niet gekker worden :). Vrij snel in slaap gevallen om 05:45 gewekt te worden door de wekker. Telefoon en horloge uit hun respectievelijke opladers gehaald, alles voor 100% opgeladen. Snel aangekleed, tas ingeleverd en naar het ontbijt getogen. Daar leek het wel of ik de laatste was (van de 75km lopers) die aan tafel aanschoof.

Echt ontbijten lukte niet, ik ben geen ontbijter, de vriendelijke man van de stay-okay bood nog wel aan dat we een lunchpakket in een papieren tasje mochten meenemen. Ik had geen idee hoe ik dat in m'n rugzak mee zou moeten nemen, hij had daar waarschijnlijk ook niet over nagedacht. Dus ik heb m vriendelijk bedankt.

Om 07:00 scherp gingen we na een korte introductie op pad, om na een paar honderd meter direct fout te lopen met de gehele groep waardoor we na circa een kilometer weer bij de Stay-Okay uitkwamen. Daar was ik op zich best blij mee, want het zou dan wellicht goed komen met het aantal kilometers. Mijn stiekeme hoop was om vandaag een 80km te lopen (de route was goed voor 78km).

En in het donker gingen we op pad, lichtjes voor me uit. In dat eerste uur heb ik sommige mensen meerdere keren ingehaald. Toen al bleek dat de route door zijn vele lussen makkelijk fout geinterpreteerd kon worden. Na circa 15km kwamen we bij post3 aan. Op navraag bleek dat Post 1 de stay-okay was en Post 2 alleen voor de 100kmlopers was.

Daarna liepen we in een wirwarparcours over de zogeheten "Hel van Huijbergen". Gelukkig liep ik toen samen met een Belgische dame die over een erg goede GPS beschikte waardoor we foutloos een keer of 3/4 achter elkaar over dezelfde heuvel werden gestuurd. Zo'n zelfde situatie ontstond even later op een zandhelling.

Langzamerhand liep ik vanaf kmpunt 20 wat uit op het groepje wat zich had gevormd. Rustig doorlopen en genieten vertrouwend op mij GPS liep ik lekker door. Om de 10km een dadel en om de 5/15km een vijg etend ging het lekker. Op zo'n 40km besefte ik me terdege dat ik nu pas op de helft was. Bij de post van 45km gaf mijn horloge al 48km aan. Het verschil wat de organisatie had opgegeven was ook 3km. Of ik die 3km nu al had gehad of dat ik 3km nu al extra had gelopen was wel een mentaal dingetje.

Maar goed rustig doorhobbelend kwam ik weer bij de stay-okay aan. Inmiddels weer in de regen. Mijn energieniveau ging wat omlaag, kreeg het toch wat koud, dus niet al te lang staan bij de post en weer door. Ik kreeg daar te horen dat ik de 3e 75km loper was. Nog nooit eerder op een derde plek gelopen dus dat gaf wel energie. Geen tijdregistratie bij deze trail maar toch...

Langzamerhand kreeg ik toch wat meer problemen met mijn maag. Met wat meer wandelen  probeerde ik daar meer controle over te krijgen wat uiteindelijk weinig effect had. Op post 65km zaten twee vrijwilligers in de regen (onder een tent) met een gezellig techno (oid) muziekje op. Even gepraat, even gelachen en weer door. Ik hoorde dat ik enkele minuten achter nummer 2 lag. Waarom ook niet dacht ik...
Even verder op was het bos volledig geel gekleurd met herfstbladeren. De regen kwam op dat moment hard naar beneden en ik hobbelde daar ... fantastisch!

Een volgende blik op mijn GPShorloge leerde mij dat het ..:.. uur was. Dat was gek want ik had geen tijd geprogrammeerd op mijn displays. En wat deed dat slotje daar in beeld? Ik realiseerde me dat de batterij zo goed als leeg was en de GPSfunctionaliteit was uitgevallen. Met nog een kleine 10km voor de boeg was dat best een tegenslag.

Ik had al weinig vertrouwen in de lintjes aangezien de GPS en de lintjes regelmatig niet overeenkwamen ofwel er waren lintjes weggehaald. Op goed geluk ging ik verder maar moest naar 1 km mezelf wel als verdwaald beschouwen. Teruggaan is voor mij erg lastig dus hoopte ik met mijn telefoon de weg te kunnen vinden.

Door de kou en de natheid waren mijn vingers verkleumd en reageerde mijn telefoon niet zoals normaal (ik kon niet van het ene naar het ander scherm swipen). Dus daarop ook geen navigatie. Vervolgens had ik het plan opgevat om de eerste de beste persoon aan te spreken of hij / zij mijn telefoon wilde bedienen en zo alsnog navigatie te krijgen. Wel de persoon die ik vond wist niet goed waar ik het over had maar wel behulpzaam,

Echter hij kreeg mijn telefoon ook niet op het goede scherm en hij mompelde iets van "het zal wel aan het weer liggen". Daar had ik me nog niet bedacht ... en besloot om voor een reboot te gaan. Na de reboot kwam er weer leven in mijn telefoon en vervolgens mbv Google Maps de weg terggevonden. Tevens nog een poging gedaan om deze afstand op te laten meten via Endomondo maar die heeft alleen een tijdsregistratie gedaan en geen afstand.

Uiteindelijk denk ik toch iets meer dan 75km gelopen en geeindigd met een raar onbevredigend gevoel. Het ging niet meer super (met mijn maag) maar ik liep nog wel, had het ontzettend naar mijn zin en dan is het vreemd om de route niet helemaal uit te kunnen lopen. Een mooie ervaring die voldoende leermomenten met zich meebrengt voor een volgende trail. Super enthousiaste organisatie met een enorm mooi gebied waarin volop getraild kan worden. Tx!