60 van Texel 2019 - De aanloop

Herstellen van een uit de hand gelopen herstelweek. Dat was het devies voor de week voorafgaande aan Texel. Kleine rondjes, niet te snel, om de hamstring, de kuiten en de achillespees rust te gunnen. Donderdag begint het gelukkig al weer beter te voelen. Een kleine test op een segment langs de singel in Woerden. Op snelheid voel ik toch nog de kuit / achilles iets trekken. Toch geeft me dit segment vertrouwen. Voor het eerst kijk ik dan ook vooruit en bemerk dat ik nog geen mail heb gekregen van de organisatie met de laatste details.

Twijfel slaat direct toe, ik heb me toch ingeschreven? Snel naar de website om te kijken of er een deelnemerslijst is gepubliceerd. Gelukkig is dat zo en ik vind mijn naam op de lijst van de 60km lopers. Een snelle blik op de 120km lijst leert me dat er vele bekenden meelopen. Een lichte steek van verlangen en een klein beetje jaloezie gaat door me heen. Ik sta daar nog niet tussen. Ik ben nog niet zo ver. De kracht van de ultraloper ligt in zijn geduld en geduld moet ik nog even hebben. Zeker twee jaar voordat ik me misschien tot deze groep kan rekenen.

Vrijdagochtend bestudeer ik het parcours, een voorbeschouwing in de Texelse Courant en de legendstrackinglijst, die voor het eerst aanwezig is op deze wedstrijd. Ik bespeur bij mezelf voor het eerst een soort van zenuwen. Zenuwen om deze wedstrijd te lopen. Enerzijds heb ik zin om te gaan racen. Het plan op te pakken wat vorige week in mijn hoofd is geslopen. Het spreekwoord "Wat in z'n kop zit gaat er niet snel uit" snap ik ineens volledig. Een hongerig gevoel ontwaakt met aan de andere kant altijd weer het nuchtere "Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat". Nog twee dagen met twee testloopjes ... ik kijk er naar uit :).

Subscribe to Webzwerver

Don’t miss out on the latest issues. Sign up now to get access to the library of members-only issues.
jamie@example.com
Subscribe