Contour en temperatuur

Grondcontact.
De blote hiel landt voorzichtig op de koude stenen tegel. Een aarzeling. De innerlijke vreugde die normaliter een gevolg is van het vertrouwde krachtige gevoel blijft uit. Elke lopende beweging is niet meer zo vanzelfsprekend. Het lichaam is zoekende.

Controle.
Ik trakteer mezelf op acht uur slaap. Een royaal aantal in vergelijking met de andere nachten deze week. Als de wekker gaat schrik ik wakker met het onmiddellijke voornemen om verder te slapen. Dat lukt niet en als vanzelf controleer ik de staat van mijn lichaam. Ik loop de scharnierende onderdelen langs door deze voorzichtig te buigen en te draaien.

Vorm.
Uit de enkel klinkt een vertrouwd knakje. De zwelling is zo goed als helemaal verdwenen waardoor het bot weer voelbaar wordt. Wanneer ik kijk lijkt mijn rechterhiel langzamerhand dezelfde contour te krijgen als de linker. Hij is nog maar iets warmer. Het wordt tijd om op te staan.