#edh 333, een tussenweek
Een tweetal dagen na de Berg en Dal kan ik nog niet zeggen dat alle spieren weer op orde zijn. Deze laatste editie, georganiseerd door Willem en Annemarie van funrunner.nl ism wandelvereniging De Lat heeft zijn sporen nagelaten.
Zo'n loop mag natuurlijk ook niet ongemerkt voorbij gaan. Traplopen (af) blijft wat lastig. Wel een stuk minder lastig dan me in het verleden wel eens is overkomen. Dus het valt eigenlijk wel weer mee.
Bijzonder om weer alle mensen te zien. Er is toch altijd een vast clubje lopers wat een soort van abonnement heeft op de funrunner loopjes. In die zin was het voor enkelen een wedstrijd maar voor velen een gezellig samenzijn waarbij ook nog (haast als bijzaak) wat kilometers werden verstouwd.
Doordat ik tot circa km 38 met Christiaan opliep ging de dag ongemerkt voorbij. Goedemorgen werd spontaan Goedemiddag. Vele lopers ook van De Lat aanwezig. Makkelijk navigeren, er was altijd wel weer een wandelaar te zien.
Door het geklets kwam ik niet in een gedachtenloze staat. Ook niet toen we besloten apart verder te gaan. De tempo's konden niet meer prettig op elkaar worden afgestemd. Ik hobbelde lekker op weg naar de laatste post. Daar bleek dat het nog maar 6 kilometer was.
Volgens mijn navigatie moest ik nog zeker 9 kilometer lopen, maar goed als het zo is, dan is het zo. Mijn weg vervolgend op basis van de paarse linten en witte bordjes liep ik wederom ineens op groepen wandelaars in.
Terwijl ik deze inhaalde protesteerde mijn navigatie voor de zoveelste keer dat ik off-route was. Dat signaal negerend haalde ik de wandelaars in en bemerkte dat de witte bordjes op waren. Verder lopend op de gele duidelijk opgehangen bordjes vervolgde ik mijn weg.
Toen ook die verdwenen was er gelukkig weer een stuk navigatie te zien. Nog meer gelukkig was dat toen ik even terugliep een andere loper tegenkwam. Maarten gaf aan dat hij het stuk hier herkende als zijnde de heenweg....
We hadden duidelijk een cross-over gemaakt van de terug- naar de heenroute. Snel teruggekeerd naar het punt waar ik de groep wandelaars passeerde. Daar hing op een haakse bocht inderdaad weer een paars lint.
Samen wij we vervolgens naar de finish gelopen. Uiteindelijk toch nog op ruim 60km uitgekomen. En daar was ik toch weer een soort van blij mee. Nu ligt de focus volledig op herstel en voorbereiding op de ISU.
Willem, Annemarie en alle vrijwilligers (zowel ongebonden als gebonden aan De Lat) enorm bedankt voor alle jaren Berg en Dal. Een supermooie loop die ook deze keer weer bijzonder was.