Lopen week 22 - 2019 | PieterPad
Het nieuwe normaal.
Het nieuwe normaal is dat je 's ochtends na een tijdje al wakker te zijn geweest voor de geplande wektijd opstaat. Je kruipt met enige moeite uit je tentje en ziet dat het weer een mooie dag gaat worden.
Als eerste vul je een bidon met water om de watervoorraad op peil te brengen voor een nieuwe dag lopen. Enigszins verdwaasd ga je vervolgens zo snel mogelijk je spullen inpakken, je tent afbreken zodat je tijd hebt voor t ontbijt wat voor je is klaargezet.
Het enige wat je moet doen is lopen, eten, drinken en slapen. Voor de rest hoef je nergens over na te denken. Een meegebracht boek is niet geopend. Geen zin om te lezen maar zeker ook geen tijd.
Voor mij is dit de derde dag van lopen achter elkaar op het Pieterpad oftewel het PieterROGpad want deze loop wordt georganiseerd door de ROGrunners. Een mooi kleinschalig initiatief waarbij de onverstoorbare Sietze, de zorgzame Martha en de op de verre achtergrond aanwezige Richard je letterlijk alles uit handen nemen zodat je je alleen maar hoeft te richten op hetgeen wat belangrijk is om de dag goed door te komen.
Samen met Jannet en Albert die voor het gehele Pieterpad gaan van 10 etappes heb ik even kunnen ruiken aan het etappelopen. Een klein snufje van 3 etappes die me van Schoonoord naar Zelhem brachten.
Hoe onwetend kan je zijn over je eigen land. Door dorpen en gehuchten, langs rivieren en kanalen, midden door de velden en bossen, langs kastelen, landhuizen, villa's en oude boerderijen. Mooi om als reiziger te voet zo het land te ontdekken.
Zwetend als de wind wegviel en de zon volop scheen, koud aan het eind van de dag als de energie op is. Van chinese maaltijd naar chinese maaltijd zodat er iig voldoende naar binnen geschoven kon worden.
's Nachts wakker worden van de dorst en geen gevulde bidon naast je hebben is een beginnersfout. Zo heb ik wel meerdere fouten gemaakt. Er van uitgaande dat ik alles op blote voeten in sandalen zou kunnen lopen slechts 1 paar sokken meegenomen.
Op dag 1 na 5km bleek dat dat een slecht plan was aangezien de riempjes op 1 plek begonnen te schuren. Drie dagen op 1 paar dunne sokken was duidelijk te veel. Het scheelt wel iets voor de wasmachine want die sokken eindigden direct in de vuilnisbak.
Ieder loopt voor zich, ieder loopt zijn eigen loop, ieder is alleen maar toch samen. Samen liepen we van de ene naar de andere verzorgingspost. Alles mooi uitgekiend door Sietze en verder ingevuld door Martha. Een koppel ervaren vrijwilligers die dit met liefde en plezier doen.
Samen komen we bij na een dag lopen. Even dat biertje om de calorieën aan te vullen om daarna 'snel' de tent op te bouwen en te hopen op een moment van rust. Verhalen en ervaringen uitwisselend aan tafel anderzijds soms even stil zwijgend / starend voor je uitkijken. Een mooie dag is weer voorbij.
Het lichaam kan meer hebben dan je denkt. Wetend dat je de volgende dag weer gaat lopen zorgt voor een andere intensiteit. Loop zodat je de volgende dag ook weer kan lopen. Het is één van die mantra's die continue door mijn hoofd maalden.
Het etappelopen brengt je naar de essentie van het lopen. Daar heb ik kort van mogen proeven. Het smaakt zeker naar meer. Bedankt Sietze en Martha voor de organisatie en mooie dagen. Bedankt Albert en Jannet dat ik even jullie reisgenoot kon zijn.