Lopen week 7 - 2019
Week 7 al weer van 2019. En het was wel een superweek. Nog niet eerder zoveel kilometers in één week gelopen. Ik verbaas me er nog steeds over wat een lichaam kan hebben en handlen qua belasting. Vier jaar geleden was dit aantal kilometers in een maand al errug veel. Nu ben ik in staat om zo'n week redelijk schadeloos door te komen. (Nog steeds herstellende dus ik hou een slag om de arm).
Op weg naar Hamme is dit, denk ik ook, nodig.
Op maandag gestart met een speedrun, ondanks mijn goede voornemen om me meer te gaan richten op de langzamere kilometers. Het begon enigzins rustig door het Vondelpark. Ik had besloten om het Rembrandtpark en het Erasumuspark in één run te koppelen. Dat zou ook rustig moet kunnen echter ... ik ben blijkbaar nog niet voldoende opgegroeid om rustig te blijven in het Amsterdamse verkeer. Elke keer wordt ik getriggerd om 'even' voor een tram te gaan, 'even' dat groene stoplicht te halen en 'even' tussen die voetgangers door te schieten. Al met al werd mijn snelheid steeds hoger en kwam er van mijn goede voornemen niets terecht. Dat moest dinsdag beter.
Dinsdag besloten om na het werk (wie vroeg start is ook vroeg klaar -> leve het thuiswerken!) twee rondjes molenvliet te draaien. Nog geen 200 meter van huis of ik zat al volledig in mijn eigen bubbel. Heerlijk in een zen-modus deze rondjes kunnen draaien. Woensdag wederom een tweetal rondjes, dit keer door het Vondelpark. Al in gedachten bij de volgende dag waar een lange afstand op mijn wensenlijst stond.
Donderdag kon ik gelukkig ook vroeg starten in Amsterdam. Hierdoor was ik in staat om 16:15 (na exact 8.5 uur te hebben gewerkt) te vertrekken op m'n Luna's richting Woerden. De eerste dag dat de zon zo ontzettend goed door kwam. Engzins te snel door het Amsterdamse verkeer kwam ik na de RAI onder het tunneltje door al snel na zo'n 5km aan de andere kant van de ring. Ik had een eetschema opgesteld om mijn maag te testen. Om de 5km mocht ik van mezelf wat van een suikerwafel eten. In een mooi tempo wat ik rond de 5:30 per km probeerde te houden liep ik de ene na de andere kilometer weg, Door Waver, wat nog steeds als sluiproute wordt gebruikt door enkele snelheidsduivels in auto's #gevaarlijk.
Langs de hoofdweg over een beroerd gelegd fietspad richting Wilnis, daar op de kruising met de proviniciale weg moest ik wachten op het verkeerslicht. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om me wat warmer aan te kleden. Voorzien van hoofdlamp, reflectieshirt en led-armband ging ik verder in het naderende donker. De weg na Wilnis is mooi in het licht maar donker zonder straatlantaarns en door het vele water leek het direct ook een stuk kouder. De warmte van een stal, 10m van de weg af, was opmerkelijk tussendoor. Vervolgens over de van teylingenweg langs Kanis en Kamerik. Dat was even een lastig stuk. Ik had al besloten om er 40km van te maken dus draaide ik linksaf geestdorp op om het aantal kilometers rond te krijgen. Zo kon ik na 3 uur en 47 minuten mijn eerste duurloop van de week afronden. #jeuh
Vrijdag als dag tussendoor 1.5 rondje VP gedaan. Bijkomen van de dag ervoor, en voorbereiden op de dag er na want zaterdag stonden twee rondjes Oudewater op het programma. Ik was erg benieuwd of dat ging lukken. Het voornemen was om er twee rondjes van te maken. Niet minder. Zo gezegd zo ging ik op pad met het doel om iets rond de 6:00 iets boven de 6:00 te lopen.
Al snel had ik door dat het eetschema van 1x in de 5km niet ging werken. Daarom besloot ik op 1x in de 2km iets te drinken en er een feestje van te maken door 1x in de 4km er ook wat eten (suikerwafel) bij te doen. En mijn maag bleef wederom stabiel #dubbelJeuh. Ik had er op voorhand op gerekend dat de start van het tweede rondje misschien psychisch wat lastig zou zijn (Hamme wordt 5x een rondje) maar ik kon gewoon zonder al teveel problemen rustig doorhobbelen.
Langs het water, vlak voor een bocht, richting het Linschoterbos hoorde ik op een gegeven moment een enorme smak. Geschrokken stopte ik en zag een oudere man langzaam afremmen. Iets verder terug lag, vermoedelijk zijn vrouw, bewegingsloos op de grond. Tussen hen en mij lag een meter of 8 water dus ik kon er niet snel heen. Ik wachte even af wat de man ging doen.
Hij liep op zijn vrouw af die nog steeds stil op de grond lag en probeerder haar overeind te krijgen. Gelukkig kwam er op dat moment iemand aan hun kant van het water aangefietst die direct stopte. Toen er van de andere kant ook nog een fietser aankwam die meteen van zijn fiets afsprong had ik niet meer het gevoel dat ik direct het water in moest duiken en probeerde weer verder te hobbelen. Het stomme was dat 200m na de bocht een brug was die ik op dat moment niet had gezien. Aangezien er al genoeg hulp was liep ik verder. Toch mooi dat iedereen direct van zijn fiets afspringt / stopt om hulp en bijstand te verlenen waar dat nodig is.
Met een wat gemixt gevoel kon ik mijn tweede duurloop (38km) van deze week afsluiten. Ik voelde m'n voeten wel. Ik twijfel nu over het type Luna wat ik in Hamme moet gaan aandoen. Eerstvolgende duurloop maar eens proberen op de Mono's in plaats van de Venado's. Die geven net iets meer bescherming voor de voet.
Zondag was druk met familiebezoek.We waren nog net op tijd thuis zodat ik nog een glimpje zon kan meepakken. In het kader van EDH het rondje gelopen. Anders had ik dat waarschijnlijk niet gedaan. Het wandelen met de hond werkt overigens super als 'uitloop-therapie'. Alle vastzittende spieren komen net genoeg los waardoor alles toch heel anders aanvoelt datn 'voor' het uitlaatrondje.
Een week van 121.4 km volgens Strava. Ik vind het nogal wat. Nu hopen dat alles heel blijft en nog zeker 1 week er vol tegenaan. Tevens bij de eerste 1000 geeindigd van de februari 200km distance challenge op Strava. Zo hoog nog nooit gestaan... en de maand is nog niet voorbij! :D