Nachtloop DCURBN
Na een week van toeleven en voorbereiden was het eindelijk zover. Gelukkig kon ik de auto meenemen en hoefde ik niet met de trein heen en weer. 't verkeer zat wat tegen waardoor ik een kwartier vertraging had. Auto neergezet op de parkeerplaats zo dicht mogelijk bij De Deining.
Onderweg was ik al wat auto's tegengekomen die richting Castricum gingen. Er stond er nu nog een waaruit iemand stapte die verdacht op een loper leek. Snel gevraagd of ze toevallig naar het station in Castricum gingen en/of ze me daar zouden kunnen afzetten. De mensen bleken direct naar Den Helder te gaan en ik mocht zomaar meerijden :) :). Tx Mark en Edwin!
Na een rit van circa een uur kwamen we in Den Helder aan bij het hotel waar we moesten verzamelen. Veel bekende gezichten, veel korte praatjes maar op een gegeven moment werd t m wat te warm en te druk. Allemaal iets teveel van het goede. Na een paar woorden van Rinus die volgens mij in staat is om elke gewenste tijdsduur vol te praten als dat nodig is mochten we van start.
Garmin + Suunto geactiveerd en hop daar gingen we met een man of 150? door de straten van Den Helder. Aangekomen op de dijk hadden we de wind vol tegen. Daarbij regende het in de eerste 5 kilometer. Aangezien ik me had voorgenomen om mezelf te voorzien van voldoende energie ging op dat moment ook al het eerste stuk reep naar binnen. Het punt van 10km was verrassend snel gehaald en hops weer een stuk reep naar binnen.
Het lopen in het donker beviel me wel, al merkte ik wel dat ik wat geïrriteerd raakte van andere lampen die heen en weer bewogen. Naar mate dat de kilometers verder verliepn lukte het me om wat verder weg van andere mensen te lopen. Op 15km ging er weer een stuk reep in. En dat vond mijn maag wat minder. Een hoop valse lucht in de maag en alles begon wat te rommelen maar het zakte ook weer in. Tijd om wat te drinken. De sportdrank sloeg echter verkeerd aan. De nasmaak was te sterk voor dat moment.
De kilometers gingen langzaam voorbij en ik realiseerde me dat ik in andere loopjes vrijwel altijd niet eens had gekeken op m'n horloge voor de 30km terwijl ik nu regelmatig mijn verloop zat te checken. De maagproblemen kwamen herhaaldelijk terug tot de eerste post op 25km. Vuurwerk gaf me de goede richting
Hier toch maar even rust, wat chips en een klein beetje cola gepakt. Daar kwam ik mijn reisgenoten tegen die beide voor de 50 gingen. Eentje moest helaas al weer stoppen door een blessure. De ander ging nog verder, net zoals ik. De rust had mijn maag goed gedaan en tot en met de lagune ging het redelijk vlot al voelde ik me niet optimaal.
Daar kwam ik een loopster tegen die twijfelde of we de lagune al hadden gehad. Ze wilde naar mijn gevoel graag aanhaken en een kletsje maken maar ik had al meer dan genoeg aan mezelf en liep op eigen tempo verder. Beetje humeurig zal ik wel zijn overgekomen.
Voor me was het een en al donker. Voor de gelegenheid had ik ook mijn lamp uitgedaan. Hele stukken liep ik zelfs met m'n ogen dicht. Mijn bril was tijdens 'het schoonmaken' van de regen wat vettig geworden waardoor ik alleen wazig kon zien. Als ik ergens wel een hekel aan heb is het wazig zien. Dus met ogen dicht lopen beviel veel beter.
Drinken van sportdrank lukte ook niet meer, het kleine flesje water wat ik bij me had was niet genoeg om mijn droge mond vochtig genoeg te houden. Langzamerhand raakte ik meer en meer gefocused op alle problemen die mijn lichaam had met de maag op numero 1. Extra letten op ontspanning en mezelf wijs maken dat de geest het voor het zeggen had brachten geen verlichting. Het enige wat werkte was door simpelweg van 1 tot 16 te tellen en daarna weer opnieuw te beginnen.
Op kilometer 37.5 was het eigenlijk voor mij al duidelijk. Ik zou al blij zijn als ik de 50k zou kunnen volbrengen. Die 75 zat er gewoon niet in vandaag.
De laatste 10km kon ik doorkomen met regelmatige wandelpauzes. De maag stuiterde heen en weer tot 3 km voor de Deining. Toen kon ik me meer richten op het finishen en verdween de pijnen. Toch een lichaam/geest focus probleem dus. Voor mij was toen al de beslissing gevallen om niet verder te lopen.
Bij de Deining werd ik warm verwelkomt en ik verklaarde direct dat ik ik niet verder ging. Ongeveer een half uur over een bordje vla gedaan. Die bleef binnen, daarna een toetje wat te zoet was. M'n maag protesteerde weer aan alle kanten. Het werd later en later. Tijd om te vertrekken uit dit warme gezellige hardloperscafé. Buiten werd ik direct gegrepen door de wind. Ik voelde dat m'n shirt/trui volledig nat waren. Blijkbaar toch erg veel gezweten tijdens t lopen. Alle spieren in mijn romp trokken zich samen en zo liep ik zeer ontspannen naar de auto om daar (in de luwte!!) me even buiten om te kleden. Met wat droge kleren aan op de terugweg naar Woerden. Een uurtje met de auto moest kunnen. Toch doet die vermoeidheid wel wat... Had me moeite met concentreren maar uiteindelijk zonder gekke dingen aangekomen te Woerden.
Achteraf denk ik dat ik heel veel vocht ben verloren en dat het daarom zo moeizaam ging. Door de maag geen sportdrank (Wat ik voornamelijk bij me had) kunnen drinken. Een les voor de volgende keer -> eet niet zoveel in het begin als je dit anders ook nooit doet. Nu twee keer in beginsel veel gegeven en twee keer enorme maagproblemen gehad. Deze keer wel handig om te onthouden :-). Misschien ook op voorhand wat meer moeten focussen op de race en niet op de logistiek rond de race. Het lopen in de nacht, op het strand in de wind heeft me toch vakkundig gesloopt.
Alle vrijwilligers van de DCURBN enorm bedankt, ik heb een mooie avond/nacht mee mogen maken. Volgende keer loop ik mijn gekozen afstand uit.