09:30 Opstaan
09:30 ... niet aan het lopen maar uitgeslapen.
Ik koos ervoor om verder te slapen in plaats van te gaan lopen. Slapen is ook trainen. Ben wel erg jaloers op lopers die dag-in dag-uit 's ochtend vroeg kunnen gaan lopen.
Misschien moet ik een cursus volgen: hoe sta ik 's ochtends vroeg op. Hoe krijg ik de kwaliteit van slaap omhoog? Het antwoord weet ik denk ik wel - vroeg gaan slapen. Misschien is deze gedachte ook wel een vorm van ontkenning. 's ochtends vroeg opstaan is mogelijk ook een kwestie van 'gewoon doen'.
Toch is het moment dat de wekker gaat wel lastig. Het voelt op dat moment als een keuze om te blijven liggen of om op te staan. De keuze is niet gemaakt op het moment dat ik de wekker instel op een bepaald tijdstip. Als er op de avond ervoor al enige twijfel aanwezig is lukt het me de volgende dag niet om op het vermeende gewenste tijdstip op te staan.
Er zijn, zo ik nu zie, twee mogelijke manieren om dit te ondervangen. Een systeem inbouwen dat het een gewoonte wordt om vroeg op te staan. En daar 'alles' voor aan de kant zetten. Met dat 'alles' denk ik dan vroeg naar bed gaan, geen koffie na 16:00, 's avonds schermtijd inperken etc...
Een dergelijk systeem heeft een bepaalde vorm van discipline en gewoontes nodig. Misschien is het ook mogelijk om dit langzaam op te bouwen. Eerst om 05:30 de wekker zetten en dat een kwartier per week steeds vervroegen.
In beginsel zal ik dan niet kunnen hardlopen omdat daar geen tijd genoeg voor is. Dus het lopen zal dan op een ander moment van de dag moeten plaatsvinden. Die nieuwe tijd zou ook ingevuld kunnen worden met werk. Deze werktijd kan ik dan midden op de dag inruilen voor looptijd.
De tweede methodiek is projectmatig. Voor een bepaald doel ineens alles omgooien. Dit kan en mag niet al te lang voorafgaand aan het doel zijn. Het doel moet allesomvattend aanwezig zijn en er moet een eindtermijn duidelijk zijn. Het kan bijvoorbeeld acht weken duren. Acht weken is een overzichtelijke tijd. Je weet dat je daarna weer 'normaal' kan doen.
In zo'n project kan je dingen testen als meerdere keren binnen een etmaal een (halve) marathon lopen of iets dergelijks. Je bereidt je voor en simuleert de omstandigheden die je denkt aan te treffen in het doel. Steeds korte sprints als het ware. Hier is een andere vorm van discipline voor nodig. Meer gedrevenheid dan structurele opbouw.
De systematiek die ik nu volg - gedurende een half jaar een schema volgen ter voorbereiding op mijn doel zwalkt daar ietwat tussenin. Door elke dag niet teveel kilometers maar ook niet te weinig te lopen ben je verplicht om de volgende dag weer te lopen om een mooi aantal kilometers bij elkaar te sprokkelen die als goede basis kan gelden voor de belasting tijdens je doel.
Zeg maar systematiek 1, echter het lopen wordt niet als eerste op de dag gedaan waardoor je altijd afhankelijk bent van de waan van de dag of je wel of niet in staat bent om het gewenste aantal kilometers te lopen. Een schema van een half jaar is duidelijk te lang voor mij om als project te zien.
Het idee om de dag te starten met lopen en dan vroeger op te staan bestaat al langer. Tijdens dit schrijven kom ik op het nieuwe idee om dat als tijd-voor-tijd te kunnen inwisselen met werktijd. Eens kijken hoever ik daarmee kan komen.