Tearun

Na enige twijfel toch halverwege de middag de deur uitgegaan voor een loopje. Ik heb geen zin  om vanavond nog te gaan lopen. Aan de andere kant vind ik het tijdstip niet echt passen. Aangezien ik nog geen pauze heb gehad besluit ik toch om naar buiten te gaan. Lunchrun mag je het niet meer noemen als je om 15:20 de deur uitstapt. Meer een tearun.

Als je de letters van tearun omhusselt kom je op nature. Natuur is in Amsterdam nooit ver weg. Zo loop ik langs de Amstel. Terrassen zitten vol met mensen die genieten van de zon. Heerlijk zoals iedereen altijd geniet van de eerste zonnige dagen van het jaar. De mensen lijken dan wat meer te ontspannen en zijn iets toegeeflijker in het verkeer.

Het plan was om langs het water te blijven lopen. Als ik echter een straat evenwijdig aan het fietspad zie komt het citystridegevoel toch weer boven. Even later draai ik toch weer door wat straten heen. M'n gevoel voor richting komt wat onder druk te staan. Uiteindelijk sta ik ineens bij het Sarphatipark. Heerlijk doelloos rondje waarin het hoofd weer leeg is gemaakt.

Subscribe to Webzwerver

Don’t miss out on the latest issues. Sign up now to get access to the library of members-only issues.
jamie@example.com
Subscribe