Tijd

Tijd heelt alle wonden. Toch stelt me dat niet direct gerust. Tijd en vergankelijkheid raken meer en meer aan elkaar verbonden. Met dit besef komt er ook een bepaalde tijdsdruk. Hoeveel tijd heb ik nog.

In mijn vrije dagen kom ik (weer) tot de conclusie dat blessures mogelijk voortkomen uit tijdsdruk. Doordat er te weinig uren in een dag zitten moet ik keuzes maken. Keuzes die ik vooralsnog weiger te maken. Hierdoor maak ik het mezelf knap lastig. Het woord 'nee' is wellicht de weg naar meer ruimte.

Ik merk dat ik het erg prettig vind om deze dagen door te brengen zonder enige verplichtingen. Is het lopen verworden tot werk om mijn vermeende doelen / wensen te bereiken? Anderzijds kan ik, denk ik, alleen mijn doelen bereiken met bepaalde toewijding en discipline. Steve Magness met zijn boek 'Do Hard Things'  popt op in mijn hoofd. Accepteer dat je aan de start staat. De weg er naartoe is flexibel.