We could be heroes

'We could be heroes' zijn de woorden waarmee ik de de straat op ga. Het nummer van Bowie wordt gedraaid op de radio. Als ik terug ben moet ik toch eerst even opzoeken waar het over gaat. Het nummer gaat over twee mensen die verliefd zijn. Echter één heeft al een relatie waardoor de prille liefde niet een lang leven beschoren lijkt.

Onderweg hadden de woorden voor mij een hele andere betekenis gekregen. "We could be heroes ". Het doet me direct denken aan het komende weekend. Het weekend waarin vele helden zullen opstaan. Zaterdag is het namelijk zover. Het Deventer Ultra Festival staat op de kalender met een 1, 3, 6, 12 en 24 uur op het programma.

Voor het eerst ga ik een '12uur' lopen. In januari 2020 mijn laatste wedstrijd gelopen. Een hele tijd geleden. Ik ben volgens mij niet echt een wedstrijdmens. Maar hier heb ik toch wel naar toe geleefd. Nog vijf nachten slapen en daarna begint het feest. Eén nacht doorhalen is het idee. Van 21:00 tot 09:00 achter elkaar draven. Dat samen met een enorme groep die de 24 uur gaat lopen.

Vorige edities van het Deventer Ultra Festival waren beduidend kleiner qua deelnemersaantallen. Deze keer mag de organisatie, naar mijn idee, niet klagen. Meerdere afstanden volledig 'uitverkocht'. Dit overigens mede door de coronamaatregelen. Desondanks zal het behoorlijk druk worden op de baan.

Iedereen naast elkaar, achter elkaar, door elkaar. Samen op dezelfde wielerbaan van 1289m lang. Officieel opgemeten zodat records ook nog een geldig karakter krijgen. Over records hoef ik me in ieder geval niet druk over te maken. Mijn doelen zijn wat bescheidener van aard. Ik droom nog even verder. Nog even wachten. Nog even geduld. En dan ..  We could be heroes - just for one day.