Week 38 - voorbereiding

Een vreemd gevoel heeft de overhand genomen. Onbestendig. De laatste week voor de Spartathlon is ingegaan. Eindelijk.

Praktische zaken
Ik kan me bezighouden met praktische zaken als een paklijst. Laatste spullen kopen. Batterijen controleren. En met name me bezighouden met de vraag 'wat laat ik op welk controlepost achter'. Ik heb gekozen voor de plastic zip-bags die iedereen waarschijnlijk gaat gebruiken. Voor de leesbaarheid heb ik allemaal labels op de zakjes geplakt zodat ik mijn nummer hier op kan schrijven. De inhoud verschilt niet veel van elkaar. Een reepje, wat gelletjes en een pil die ervoor zou moeten zorgen dat ik alle elektrolyten binnenkrijg. Als test de koffer ingepakt. Ik weet dat er dingen bij moeten  - dat komt woensdag wel.

Fysiek
Zaterdag een testloop gedaan. Dit had volgens het trainingsschema, wat ik zo nu en dan volg, circa twee uur moeten duren. Ik had tijd voor één uur. Rondjes rennen in de beoogde outfit als finale test Daarna tot besluit gekomen dat ik het toch weer anders ga doen. Volledig terug naar de basis. Zo minimalistisch mogelijk. Dat lijkt de beste weg. Hoe minder opties er zijn hoe makkelijker het kiezen is.
Ik moest wel even op gang komen maar kon uiteindelijk niet langzaam lopen. Ik beschouw dat maar als een positief teken. De hiel is nog steeds niet wat het zijn moet. Al merk ik wel dat de volumeverlaging ervoor zorgt dat er minder spanning op zit. Nog een paar dagen rustig aan.

Mentaal
Ik zweef wat in het niemandsland. Kan me nog geen voorstelling maken hoe ik er in sta. De afstand, de reis, de loop... Het is allemaal nog ongrijpbaar. Daar waar ik tot een maand geleden volledig gefocust op beheersing van alle elementen was, is dat gevoel verdwenen en heeft het plaatsgemaakt voor een bepaalde vorm van acceptatie.
De Spartathlon heeft me dit jaar meer dan behoorlijk bezig gehouden. Er zijn denk ik weinig dagen waarop ik er niet mee bezig ben geweest. Wat dat betreft ben ik er klaar voor.
Ik weet nog niet wat ik allemaal tegen ga komen - maar daar heb ik toch geen invloed op. Het enige wat ik kan doen is mijn doel voor ogen houden en stap voor stap die kant op gaan.

Leonidas - ik kom er aan.